به گزارش مجله خبری نگار، باز هم انتشار یک خبر فوتبالدوستان را دچار هیجان کاذب کرد. متن خبر این بود: «طبق اعلام رئیس فیفا جام باشگاههای جهان از سال ۲۰۲۵ به جای ۷ تیم (از ۶ کنفدراسیون فوتبال) با حضور ۳۲ تیم برگزار میشود. در صورت افزایش تعداد تیمهای شرکتکننده در این تورنمنت سهم قاره آسیا که تنها قهرمان آسیا مجوز حضور در این مسابقات را دارد افزایش پیدا میکند و بدین ترتیب شانس باشگاههای ایرانی برای حضور در جام باشگاههای جهان زیاد میشود.»
تصور اینکه استقلال و پرسپولیس در چنین جام بزرگی قرار است به میدان بروند چنان اهالی فوتبال را ذوقزده کرده که اصل ماجرا را از یاد بردهاند. مهمترین مسأله که طی این یکی دو سال اخیر اتفاق افتاده این است که فصل پیش سرخابیها بهدلیل اینکه مجوز حرفهای کسب نکردند از حضور در بازیهای آسیایی محروم شدند و در فصل جاری هم صدور چنین مجوزی برای این دو باشگاه پرطرفدار در هالهای از ابهام قرار دارد.
در چنین شرایطی هیجانزدگی نمیتواند با منطق جور دربیاید. نکته دیگر اینکه حضور در چنین ماراتنی نیاز به برنامهریزی کلان و جذب بازیکنان بزرگی دارد که در مقابله با حریفان بزرگ دچار مشکل نشویم. شاید صورت ماجرا فوتبالدوستان را تا اینجای کار هیجانزده کرده باشد؛ اما چنین مسابقاتی نیاز به بسترهای مناسبی دارد که تاکنون تیمهای ایرانی از آن محروم بودهاند.